Het woekerpolisakkoord met Aegon loopt behoorlijk uit de pas met de uitkomst van het vonnis van de Utrechtse arrondissementsrechter inzake het Aegon-product KoersPlan. Hoe kan dat?
Tekst: Kapé Breukelaar
In september 2008 was Delta Lloyd de eerste grote verzekeraar die een akkoord sloot over de kosten van de verkochte beleggingsverzekeringen. Met 300.000 polissen ging het om een relatief klein akkoord, want vier andere grote verzekeraars verkochten samen nog eens ruim vier miljoen polissen. Met deze oplossing werd een voorbeeld gesteld. Ombudsman Wabeke zat trots achter de tafel bij de persconferentie. Hij werd vergezeld door de directie van Delta Lloyd en vertegenwoordigers van Woekerpolisclaim en Verliespolis.
Toen de stichtingen Verliespolis en Woekerpolisclaim de ene na de andere grote schikking aankondigden, leek het dieptepunt van de woekerpolisaffaire achter de rug. Na Delta Lloyd volgden ASR, Nationale-Nederlanden en SNS Reaal. De verzekeraars schikten voor miljarden en beloofden deemoedig voortaan de kostenstructuur van alle 4,4 miljoen beleggingspolissen binnen de perken te houden. In juni 2009 ging ook Aegon, als laatste grote verzekeraar, overstag. Opnieuw werd als richtsnoer de aanbeveling van financieel ombudsman Jan Wolter Wabeke gehanteerd. Maar hoe gunstig is die aanbeveling eigenlijk?